Note: This is a letter to my children.. Even if there is a small chance they ever get to read it once they are older it is a chance I have to take. Since this letter will be kind of personal and of little to no interests to other readers it will be written in my language; Dutch.
Aan mijn kinderen Delft, 25 april 2013
Lieve Guinnevere, Vanora en Yelena.
Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen maar ik weet dat deze brief geschreven moet worden.
Als jullie dit ooit te lezen krijgen zijn jullie een stuk ouder dan jullie nu zijn en de kans is groot dat ik inmiddels ergens ver weg een nieuw leven heb opgebouwd en er is een kans dat ik er niet eens meer ben.
De redenen waarom ik ben vertrokken zijn talrijk maar jullie zijn niet de reden waarom ik vertrek en jullie zijn ook niet de reden waarom het fout is afgelopen tussen mij en jullie moeder. Ik ben vertrokken omdat dat mijn lot is en niet omdat ik ben weggejaagd en ook niet omdat ik jullie kwijt wilde.
Ik had 2 keuzes.. Vertrekken en het leven leiden waar ik altijd van gedroomd had en het intense verdriet aanvaaren dat ik jullie nooit meer zou zien.
Of ik kon ervoor kiezen niet op pad te gaan en hier blijven in de hectische samenleving en genoegen nemen met één of andere omgangsregeling waarbij ik jullie eens in de twee weken ofzo zou zien waarbij ik tot genoegen van anderen zou kunnen zien hoe jullie meer en meer van mij zouden vervreemden en meer en meer op jullie moeder en haar garde zou gaan lijken.
Als vader zijnde trek je tenslotte altijd aan het korste eind dus koos ik voor het eerste, wat ik ook gekozen had, leuk zou het zowieso niet zijn.
Tot het einde zullen jullie altijd in mijn gedachten zijn en er zijn geen woorden die kunnen beschrijven hoe mooi en uniek het was om jullie te zien opgroeien, jullie zullen altijd in mijn hart zijn en de herrineringen blijven altijd en ze zijn mij heilig.
Aangezien niemand weet hoe het loopt in de toekomst zeg ik voor nu vaarwel en misschien tot ziens.
Ik hou van jullie,
Papa
Hey Ralph. Why don't you use something like http://www.futureme.org/ to send an email to your ex-gf at a date in the future explaining all your motives plus telling her about this blog. Don't leave something like this up to chance. You can easily make arrangements for your children to receive your letter if you plan it right.
ReplyDeleteHi there.
DeleteJust before I leave I will also post a message on this on Facebook for the first time. My ex-gf and her family are surprisingly still on my friendslist on FB so they will read it there. rather they care or not is completely up to them. But thanks for the advice.
Take care
Hey Ralph,
ReplyDeleteKnowing this is more of a personal comment than a comment or question others should read about, I'll comment in Dutch.
Ik heb het privilege om deze brief te lezen eerst niet genomen. Ik vind het zelf niet fijn om zo in andere mensen hun persoonlijke berichren te kijken, maar vanochtend heb ik mijn gedachten veranderd. Waarom?
Ik zou niet met mijzelf kunnen leven zonder 'grote mysteries' te beantwoorden terwijl het zo voor de hand lag. Ik volg jouw situatie nu al een tijdje en ik, hoe raar het ook klinkt, heb een gevoel dat er een soort band is ontstaan tussen mij en jou, het maakt niet uit of die terug hetzelfde is, maar ik leef met je mee. Ik probeer dingen te zien uit jouw standpunt, je motieven te ontdekken. Als ik deze brief niet had gelezen zouden er enorm veel vragen niet beantwoord zijn, zou ik nooit weten hoe jij je voelt tegenover je dochters. Het spijt me dat ik deze brief heb gelezen omdat het persoonlijk is, maar ik kon mezelf niet tegen houden.
Mijn opinie. Geweldig man, echt geweldig. Je kan duidelijk lezen dat je enorm veel van je dochters houd. Je zult deze wereld nooit verlaten zonder jouw stempel er op te drukken.
En, aan jouw kinderen, als zij dit ooit lezen (het zijn niet mijn zaken maar ik kan het niet laten):
Je kunt misschien erg boos zijn op je vader, je kunt misschien hem haten. Je kunt misschien niet begrijpen waarom. Maar houd in je achterhoofd dat hij dit niet doet door jullie. Hij is een geboren avonturier, je kan een mens niet stoppen met zijn grootste droom achter na gaan. Ik weet vrij zeker dat hij, als hij de optie had, het nooit moeilijk voor jullie zou hebben gemaakt.
Hij doet dit misschien zelfs VOOR jullie. Dat hij het heel graag wilt doen, staat vast, maar dat hij besloten heeft om het ook echt te doen, is misschien wel voor jullie besloten. Nu klinkt dat misschien juist negatief, maar dat is het niet. Wat had je liever gehad, een jeugd met een moeder die van jullie houd, en geen vader, of een jeugd met een moeder die van jullie houd maar tegelijkertijd je vader diep haat?
Sorry, Ralph, als dit hard aankomt. Ik moest mijn opinie hier achterlaten.
Ik weet zeker dat jouw verhaal de boeken in gaat. Als jij een voorbeeld wilt zijn voor andere mensen die hun droom willen achtervolgen, laat het me dan weten.
Ik zal contact met de juiste mensen op zoeken en ze laten weten over jouw verhaal, op de tijd die jij mij hebt opgedragen. Je zult vereeuwigd worden, en velen zullen je als voorbeeld nemen. Een tweede Christopher Mccandles.
Sorry voor m'n nogal late reactie maar hier moest ik even de tijd voor nemen. Dit bericht is wel persoonlijk maar niet zozeer privé dus iedereen mag het lezen. Ik heb ook nog een normale 'offline' brief voor ze geschreven en die laat ik achter bij m'n vader. Zo is de kans wat groter dat ze van mij horen later en dat ze weten dat ze er wel toe doen. Dus je mocht de brief gewoon lezen hoor :)
DeleteWie weet, misschien gaat mijn verhaal wel de boeken in, Ik heb geen ambitie om beroemd te worden maar ik vindt het wel belangrijk om anderen te laten zien dat er een alternatieve manier van leven is door terug te gaan naar je roots. Als het schrijven van een boek daarbij helpt doe ik dat. Dus in die zin hoop ik een voorbeeld te zijn voor anderen.
Ik vindt het een leuk idee wat je voorstelt. Ik probeer zelf ook zoveel mogelijk 'wilderness living' te promoten maar of ik een 2de Mccandles wordt weet ik niet, de manier waarop hoe dingen deed is anders dan dat van mij, maar ik deel zijn droom.
Als je contact op neemt met anderen om te vertellen over mijn reis dan maakt het niet uit wanneer je dat wilt doen hoor. Mag nu, Mag ook op 25 Mei als ik vertrek, mag ook later ;) maar ik waardeer het zeker.